Met haar eerste omvangrijke solotentoonstelling in Nederland bewijst Mounira Al Solh (Beiroet, 1978) dat hoop, cultuur en verhalen geen grenzen kennen.

Nieuw en gelauwerd werk

Het Bonnefanten toont recent en nieuw werk van deze veelzijdige Libanees-Nederlandse kunstenaar die internationaal aandacht trekt. Als topstukken worden de internationaal gelauwerde installaties die Al Solh maakte voor het Libanese paviljoen op de Biënnale van Venetië (2024) en voor de Artes Mundi prijs in Cardiff (2023), opgesteld. Tussen deze installaties door stromen, kolken en wervelen schilderijen, sculpturen en textielwerken van de ene zaal naar de andere. Speciaal voor deze mid-career tentoonstelling maakte Al Solh verschillende grote nieuwe werken.

Achtergrond

Mounira Al Solh groeide op in een door (burger-)oorlog verscheurd land. Libanon, het thuis van een paar van de oudste beschavingen ter wereld, werd (en wordt) vanaf 1975 in de greep gehouden door geweld van alle kanten. De oorlog legde onder andere de problemen van (de-) kolonisatie, fundamentalisme en discriminatie bloot. In het werk van Al Solh schemert dit verleden vrijwel altijd door.

Thema’s

Al Solhs werk is vaak een reflectie op een wereld waarin machtsmisbruik en onderdrukking diepe sporen nalaten. Ze onderzoekt thema’s als eigenheid, migratie, trauma en ongelijkheid die voortkomen uit factoren als geslacht, afkomst, sociale klasse en een combinatie hiervan. Toch is haar kunst niet zwaar of neerslachtig. Integendeel. Het spat van levenslust, vreugde en humor. Met uitbundige kleuren en grappige woordspelingen zijn de werken een plezier om te zien. De kunstenaar ziet deze luchtigheid als een recht en een vorm van verzet. Laten we niet meegaan in de stromingen van haat en geweld, lijkt ze te zeggen.

Muzikaal werk

Het werk van Al Solh weigert zich in een hokje te laten stoppen. De kunstenaar ziet zichzelf als verzamelaar van verhalen, en vloeit zodoende gemakkelijk tussen het kleine en persoonlijke en het collectieve en politieke. Ook in haar materiaal- en techniekkeuze behoudt ze een grote vrijheid. Van sculptuur tot grote installaties gebouwd met stof en hout, en van video tot klassieke schilderkunst, alles komt op een even natuurlijke manier voorbij. Toch heeft Al Solh een hele herkenbare en samenhangende stijl. Kleurrijk, grappig, met liefde voor ambacht en materiaal. Al Solhs werk voelt aan als muziek: het is ritmisch, wervelend, melodieus. Het zet aan tot dansen en tot huilen, zoals de mooiste liefdesliedjes dat ook doen.

De tentoonstelling wordt mede mogelijk gemaakt dankzij Ammodo Art.