Kunst en wetenschap. Het lijken twee totaal verschillende werelden, die niet te verenigen zijn. Kunst is expressief en instinctief. Voor wetenschap geldt juist het omgekeerde: het is feitelijk en op zoek naar algemeen geldende theorieën. Emotie versus ratio. Creativiteit versus logica. Maar zijn deze werelden eigenlijk wel zo verschillend? Kunnen ze met elkaar samengaan en leiden tot iets nieuws en spannends? In een reeks gesprekken wordt dit verkend.

Op zondag 12 november trappen Lydia Schouten, beeldend kunstenaar, en prof. dr. Renée Römkens, bijzonder hoogleraar gender gerelateerd geweld aan de Universiteit van Amsterdam en oud-directeur van Atria (een kennisinstituut voor emancipatie en vrouwengeschiedenis) de reeks gesprekken af. Ze gaan met elkaar het gesprek aan over hun werk en onderzoeken samen wat kunst en wetenschap elkaar te vertellen hebben als het gaat over emancipatiestrijd in het algemeen en geweld tegen vrouwen in het bijzonder.  

Vrouwenrechten

Vrouwenrechten zijn door onze geschiedenis heen bevochten, niet op de laatste plaats dankzij de feministische golf die sinds de 10de eeuw door door Europa spoelt. Het is ook een belangrijk thema in het werk van kunstenaar Lydia Schouten, die in haar rijke oeuvre onder andere traditionele vrouwenrollen ter discussie stelt, naast thema’s als het seksualiseren van het vrouwenlichaam en geweld tegen vrouwen.

Emeritus-hoogleraar Renée Römkens geldt in Nederland als dé autoriteit op het gebied van geweld tegen vrouwen. Ze onderzocht als eerste in Nederland vrouwenmishandeling en seksueel geweld als schending van mensenrechten en publiceerde daarover sinds 1989. Onlangs verscheen onder haar redactie het boek Voorbij de verbijstering. Over gender en geweld. 

Römkens en Schouten zijn generatiegenoten en gelden allebei als de brede schouders waarop generaties na hen staan in hun eigen vakgebied. Momenteel is het werk van Lydia Schouten te zien in de tentoonstelling A Room of One’s Own in het Bonnefanten.